Teen winter en ontnugtering - I.L. de Villiers

I.L. de Villiers het geen bekendstelling nodig nie: dié Godsman en digter met die sienersblik  en aardse sin vir humor het deur sy boeke, asook sy radio- en TV-optredes, reeds huisbesoek gedoen by die duisende wat behoefte het aan ’n bevrydende woord. 

Sy boodskap is een van blydskap en liefde, nie van vrees nie; hy distansieer hom van die vreugdeloosheid waarmee aanbidding dikwels gepaard gaan. Die ware godsdiens is liefdesdiens, en liefde maak die hart lig.

Vir Izak de Villiers kan die goddellike uit die mees alledaagse gebeurtenis straal. Elke "siel" is vir hom ’n Baie Belangrike Persoon voor God, en hy stel dit met nadruk: "Dis nie die groot name wat tel nie, maar die Naam van God. Dis nie soseer groot dade nie, maar doodgewone Christelike liefde."

Sy verwysingsveld is so ruim soos die lewe self - van Calvyn tot Jesus Christ Superstar; selfs by Uilspieël steek hy lig op. Uit die geskiedenis en uit vandag se nuusberigte haal hy spontaan godsdienstige insigte. President Carter met sy "clean country look", Andrew Young met sy oogklappe van eensydige idealisme, die sjah van Iran se vreeslose aanblik van die dood - dit is die soort figure wat hy voorbehou om oor geestelike waardes te besin. Hy laat selfs vir Job in Kaapstad bankrot speel en ly, sodat ’n mens besef: die waarheid is oud, die waarheid is nuut.

Teen winter en ontnugtering is ’n boek wat die leser tot nadenke prikkel en inspireer. Te midde van al die rampspoed en sinisme, die beklemmende gevoel van magteloosheid en lewensvoosheid wat die moderne mens pak, bring dit nuwe perspektief en oplugting van die gemoed; bowenal die versekering dat "in al hierdie dinge tog sin is..."