So lig soos klip - Jacques Pretorius (First edition)

Reël Nommer Een: Hou altyd jou laaste patroon vir jouself.

In 'n donker agterplaas rol die polisieman tot teen 'n vibracrete-muur. Twee figure spring oor die oorkantse heining; die silhoeët van 'n "AK47" is oombliklik en duidelik herkenbaar. Naby hom hoor hy iemand histeries oor die radio hulp ontbied. Pangas. Klippe. Brandende buitebande. Hy tas na daardie laaste blink patroon in sy hempsak – sy enigste hoop.

Hy is een van duisende polisielede wat in Caspirs die brandende townships binnegery is. Hy het vol afwagting deur die koeëlvaste glas die township-duister ingestaar. Hy het 'n man geword in die polisie. Dit is waar hy die vyand én vroue leer ken het. Net so verbete soos wat hy strate gepatrolleer het, het hy na die ideale vrou gesoek. En toe die openbare geweld in die townships ontplof, bars in hom 'n intieme geweld los, 'n sagte vernieling so oud soos die mensdom self.

So lig soos klip is 'n uiters verontrustende roman.

Nog selde is die vermenging van godsdiens, seks en geweld in die vorming van die manlike psige so indringend in 'n debuut verken.