Roepman - Jan van Tonder

“Die lewe is nie ’n storie nie,” waarsku Timus se pa sy dertienjarige seun wat nie aldag tussen werklikheid en verbeelding kan onderskei nie.

Roepman is egter ’n bruisende, verlokkende weerspreking van hierdie woorde. Dit is ’n storie wat die lewe self is: eerlik en outentiek, skokkend selfs, maar altyd getemper deur patos en humor wat die leser van die begin af oorrompel. Timus, aartsonskuldig omtrent die soet en duister dinge van die lewe, maar terselfdertyd aartsnuuskierig, is die leser se ore en oë.

Die plek is ’n spoorwegkamp in Durban; die tyd die stormagtige sestigerjare; die karakters onvergeetlik: Timus se vyf susters en sy ouer broer, by wie hy lewenskennis versamel; Ouma met haar boerewysheid; Joon, die “roepman” wie se oë wegkyk van die aardse; ant Rosie met haar sak vol klippe; Zane op sy sinistere nagtelike vlermuisjag; Melinda met die rooi panty; oom Gouws ná pay-day met ’n bos carnations wat nie vir sy vrou bedoel is nie; Gladys, stoflap in die een hand en die portret van H. F. Verwoerd in die ander; en Boytje, haar kind, wat te groot word vir die agterplaas …

Dis ’n verhaalgegewe met filmiese ondertone; ’n milieu tot dusver nog kwalik ontgin in Afrikaans; boweal ’n verhaal wat die magiese en die realistiese op betowerende wyse verbind.