Bloedhond van die woestyn - Louis L'Amour

Net buite die deur van die stal gaan Finn McGraw staan. Sy oë beweeg stadig deur die leë strate, oor die leë skoorstene van Sentinel terwyl iets soos paniek in hom begin saampak. Gister nog, gisteraand nog, was Sentinel 'n lewendige dorp, sy strate vol mense en perde, rook in sy skoorstene.

Hy begin stadig stap, in die rigting van die kroeg.

Die vertrek is leeg. Kaarte lê argeloos oor die tafel gesprei. Die rakke is vol drankbottels, dobbelmunte op die toonbank. Hy stap vinnig uit, 'n gevoel van onheil swaar in hom. Hy storm tot in die straat en hy skree, sy stem word leeg na hom teruggegooi.

Hy hardloop wildweg vorentoe. Die smidswinkel, die huurstal, die leerlooiery, die winkel, die tronk - alles is verlate. Hy is alleen, vreeswekkend alleen in 'n dooie dorp wat gisteraand nog geleef het! Finn McGraw gaan uitasem staan, sweet brand in sy oë. Wat het gebeur? Het hy, soos Rip van Winkel, twintig jaar geslaap?